Örneğin yaşını ele alalım; araştırmacılar, ayın daha evvel düşünülenden yaklaşık 40 milyon yıl daha yaşlı olduğunu keşfettiler.
Avrupa Jeokimya Derneği tarafından yayınlanan bir çalışmada bilim insanları, yaşını belirlemek için ay yüzeyinden alınan kaya örneklerinde bulunan kristal oluşumlarının yaşına baktılar. NASA’nın Apollo programından yıllar evvel toplanan örneklerde zirkon ismi verilen kristallerin yaygınlığı, ay yüzeyinin güneş sisteminin oluşumundan yaklaşık 110 milyon yıl sonra oluştuğunu akla getiriyor. Bilim insanları kayadaki makul moleküllerin varlığını ölçmek için kütle spektrometresi de dahil olmak üzere analitik teknikler kullandılar. Öbür bir tahlil tekniği olan atom-prob tomografi, numunelerdeki radyoaktif bozunma ölçüsünü tespit etmek için kullanıldı; bu da kayadaki kristallerin yaşını belirlemek için kullanıldı.
NASA, Mars büyüklüğünde bir objenin birkaç milyar yıl evvel Dünya ile çarpışarak Ay’ı oluşturduğu tarafında bir teoriye sahip.
Ay, düşünülenden daha yaşlı
Ayın yaşına ait bu yeni anlayış aslında bilim beşerlerine bu çarpışmanın ne vakit meydana gelmiş olabileceği konusunda kabaca bir fikir veriyor. Bu bulgu, keşfin merkezinde yer alan Apollo 17 misyonu üzere keşif misyonlarının kıymetini de vurguluyor. 1972’de Ay’ın yüzeyini jeolojik olarak araştırmak için yapılan beşerli misyon, 243 poundluk Ay materyalinin Dünya’ya geri getirilmesiyle sonuçlandı; sırf 51 yıl sonra araştırmacılar tarafından incelenmek üzere.
NASA bugüne kadar ayı keşfetmek için 105’ten fazla robotik uzay aracının fırlatıldığını, münasebetiyle daha fazla bulgu fırsatının sınırsız olduğunu söylüyor. Ay’a yapılacak bir sonraki NASA liderliğindeki beşerli misyon en erken 2025’e kadar gerçekleşmeyecek olsa da, daha fazla gezici programın ay yüzeyinin oluşumlarına daha fazla ışık tutmasını bekleyebiliriz.
